پودر هیدروکورتیزون برای تزریق ، هیدروکورتیزون سدیم سوکسینات برای تزریق 100 میلی گرم

پودر هیدروکورتیزون برای تزریق ، هیدروکورتیزون سدیم سوکسینات برای تزریق 100 میلی گرم

محصول: سدیم هیدروکورتیزون سدیم برای تزریق

مشخصات: 100mg، 250mg، 500mg

استاندارد: BP ، USP

بسته بندی: 50vials / جعبه

شرح :

Hydrocortisone is a corticosteroid. هیدروکورتیزون کورتیکواستروئید است. It is commonly used to treat inflammation of the skin, joints, lungs, and other organs. معمولاً برای درمان التهاب پوست ، مفاصل ، ریه ها و سایر ارگان ها استفاده می شود. Common conditions treated include asthma, allergies, and arthritis. شرایط رایج تحت درمان شامل آسم ، آلرژی و آرتریت است. It is also used for other conditions, such as blood disorders and diseases of the adrenal glands همچنین برای سایر شرایط مانند اختلالات خونی و بیماری های غدد آدرنال استفاده می شود

نشانه ها و مقدار مصرف:

oبرای درمان التهاب شدید یا نارسایی حاد آدرنال

سیستم تعلیق خوراکی ، قرص (هیدروکورتیزون ، هیدروکورتیزون سیپیونات)

Adults. بزرگسالان 20 to 240 mg daily as a single dose or in divided doses. روزانه 20 تا 240 میلی گرم به عنوان یک دوز واحد یا در دوزهای تقسیم شده.

iv infusion or iv, im, or subcutaneous injection (hydrocortisone sodium phosphate); تزریق IV یا تزریق زیر جلدی ، تزریق زیر جلدی (هیدروکورتیزون سدیم فسفات). im injection (hydrocortisone) تزریق im (هیدروکورتیزون)

Adults. بزرگسالان 15 to 240 mg daily as a single dose or in divided doses. روزانه 15 تا 240 میلی گرم به عنوان یک دوز واحد یا در دوزهای تقسیم شده. Usual: One-half to one-third the oral dose. معمولی: دوز خوراکی یک و نیم تا یک سوم.

تنظیم دوز در صورت نیاز برای درمان بیماری حاد مقدار مصرف بیش از 240 میلی گرم در روز افزایش یافته است.

iv infusion; تزریق IV؛ iv or im injection (hydrocortisone sodium succinate) تزریق داخل بدن یا من (هیدروکورتیزون سدیم سوکسینات)

Adults. بزرگسالان 100 to 500 mg every 2, 4, or 6 hr. 100 تا 500 میلی گرم در هر 2 ، 4 یا 6 ساعت.

oبرای درمان التهاب مفصل و بافت تزریق داخل مفصلی (هیدروکورتیزون استات)

Adults. بزرگسالان 25 to 37.5 mg injected into large joints or bursae as a single dose, or 10 to 25 mg into small joints as a single dose. 25 تا 37.5 میلی گرم به عنوان یک دوز در مفاصل بزرگ یا بورس تزریق می شود ، یا 10 تا 25 میلی گرم به عنوان یک دوز در مفاصل کوچک.

تزریق داخل جمعی (هیدروکورتیزون استات)

Adults. بزرگسالان 5 to 12.5 mg injected into tendon sheaths as a single dose, or 12.5 to 25 mg injected into ganglia as a single dose. 5 تا 12.5 میلی گرم به عنوان یک دوز به غلافهای تاندون تزریق می شود ، یا 5/12 تا 25 میلی گرم به عنوان یک دوز واحد به گانگلیون تزریق می شود.

تزریق بافت نرم (هیدروکورتیزون استات)

Adults. بزرگسالان 25 to 50 mg as a single dose. 25 تا 50 میلی گرم به عنوان یک دوز واحد. Sometimes a dose of up to 75 mg is needed. بعضی اوقات به دوز حداکثر 75 میلی گرم نیاز است.

- برای درمان پروکتیت اولسروز بخش دیستال راست روده در بیمارانی که قادر به حفظ هیدروکورتیزون یا سایر کورتیکواستروئیدها نیستند ، کمکی است.

آئروسل رکتال (هیدروکورتیزون استات)

Adult men. مردان بالغ Initial: 1 applicatorful once or twice daily for 2 to 3 wk; اولیه: 1 متقاضی یک یا دو بار در روز به مدت 2 تا 3 هفته؛ then every other day thereafter. بعد از آن هر روز دیگر Maintenance: Highly individualized. تعمیر و نگهداری: بسیار فرد.

oبرای درمان کولیت اولسراتیو

ورم (هیدروکورتیزون)

Adults. بزرگسالان 100 mg every night for 2 to 3 wk or until condition improves. 100 میلی گرم هر شب به مدت 2 تا 3 هفته یا تا زمانی که شرایط بهبود یابد.

مدت زمان قله شروع مسیر

PO † ناشناخته 1 ساعت 1.25-1.5 روز

PO|| PO || Unknown 1–2 hr Unknown ناشناخته 1-2 ساعت ناشناخته

IV ‡ § سریع ناشناخته ناشناس

IM † 4-8 ساعت ناشناخته است

IM ‡ سریع 1 ساعت ناشناخته است

IM§ سریع 1 ساعت متغیر

سایر * ناشناخته 24-48 ساعت 3 روز - 4 هفته

فارماکودینامیک

Hydrocortisone is the most important human glucocorticoid. هیدروکورتیزون مهمترین گلوکوکورتیکوئید انسان است. It is essential for life and regulates or supports a variety of important cardiovascular, metabolic, immunologic and homeostatic functions. برای زندگی ضروری است و انواع مختلف عملکردهای مهم قلبی عروقی ، متابولیک ، ایمونولوژیک و هوموستاتیک را تنظیم یا پشتیبانی می کند. Topical hydrocortisone is used for its anti-inflammatory or immunosuppressive properties to treat inflammation due to corticosteroid-responsive dermatoses. هیدروکورتیزون موضعی از خواص ضد التهابی یا سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن برای درمان التهاب ناشی از درماتوزهای پاسخ دهنده به کورتیکواستروئید استفاده می شود. Glucocorticoids are a class of steroid hormones characterised by an ability to bind with the cortisol receptor and trigger a variety of important cardiovascular, metabolic, immunologic and homeostatic effects. گلوکوکورتیکوئیدها طبقه ای از هورمونهای استروئیدی هستند که با توانایی پیوند با گیرنده کورتیزول و تحریک انواع اثرات مهم قلبی و عروقی ، متابولیکی ، ایمونولوژیک و هموستاتیک شناخته می شوند. Glucocorticoids are distinguished from mineralocorticoids and sex steroids by having different receptors, target cells, and effects. گلوکوکورتیکوئیدها با داشتن گیرنده ها ، سلولهای هدف و اثرات مختلف از مواد معدنی و استروئیدهای جنسی متمایز می شوند. Technically, the term corticosteroid refers to both glucocorticoids and mineralocorticoids, but is often used as a synonym for glucocorticoid. از نظر فنی ، اصطلاح کورتیکواستروئید به هر دو گلوکوکورتیکوئیدها و مواد معدنی کورتیکوئیدها اطلاق می شود ، اما اغلب به عنوان مترادف گلوکوکورتیکوئید استفاده می شود. Glucocorticoids suppress cell-mediated immunity. گلوکوکورتیکوئیدها ایمنی واسطه سلول را سرکوب می کنند. They act by inhibiting genes that code for the cytokines IL-1, IL-2, IL-3, IL-4, IL-5, IL-6, IL-8 and TNF-alpha, the most important of which is the IL-2. آنها با مهار ژن هایی که برای سیتوکین های IL-1 ، IL-2 ، IL-3 ، IL-4 ، IL-5 ، IL-6 ، IL-8 و TNF-alpha کد می کنند عمل می کنند ، که مهمترین آنها IL است. -2. Reduced cytokine production limits T cell proliferation. کاهش تولید سیتوکین تکثیر سلول T را محدود می کند. Glucocorticoids also suppress humoral immunity, causing B cells to express lower amounts of IL-2 and IL-2 receptors. گلوکوکورتیکوئیدها همچنین ایمنی هومورال را سرکوب می کنند و باعث می شوند سلولهای B مقدار کمتری از گیرنده های IL-2 و IL-2 را بیان کنند. This diminishes both B cell clonal expansion and antibody synthesis. این هم گسترش کلونال سلولهای B و هم سنتز آنتی بادی را کاهش می دهد. The diminished amounts of IL-2 also leads to fewer T lymphocyte cells being activated. کاهش مقدار IL-2 همچنین باعث می شود سلول های لنفوسیت T کمتر فعال شوند.

مکانیسم عمل

Hydrocortisone binds to the cytosolic glucocorticoid receptor. هیدروکورتیزون به گیرنده گلوکوکورتیکوئید سیتوزولی متصل می شود. After binding the receptor the newly formed receptor-ligand complex translocates itself into the cell nucleus, where it binds to many glucocorticoid response elements (GRE) in the promoter region of the target genes. پس از اتصال به گیرنده ، مجتمع گیرنده-لیگاند تازه شکل گرفته خود را در هسته سلول جابجا می کند ، جایی که در بسیاری از عناصر پاسخ گلوکوکورتیکوئید (GRE) در منطقه پروموتور ژن های هدف اتصال می یابد. The DNA bound receptor then interacts with basic transcription factors, causing the increase in expression of specific target genes. گیرنده متصل به DNA سپس با فاکتورهای رونویسی اساسی ارتباط برقرار می کند و باعث افزایش بیان ژن های هدف خاص می شود. The anti-inflammatory actions of corticosteroids are thought to involve lipocortins, phospholipase A2 inhibitory proteins which, through inhibition arachidonic acid, control the biosynthesis of prostaglandins and leukotrienes. تصور می شود که اقدامات ضد التهابی کورتیکواستروئیدها شامل لیپوکورتین ها ، پروتئین های مهاری فسفولیپاز A2 هستند که از طریق مهار اسید آراشیدونیک ، کنترل بیوسنتز پروستاگلاندین ها و لکوترین ها را کنترل می کنند. Specifically glucocorticoids induce lipocortin-1 (annexin-1) synthesis, which then binds to cell membranes preventing the phospholipase A2 from coming into contact with its substrate arachidonic acid. به طور خاص گلوکوکورتیکوئیدها سنتز لیپوکورتین-1 (آنکسین-1) را القا می کنند ، که سپس به غشاهای سلولی متصل می شود و مانع از تماس فسفولیپاز A2 با اسید آراشیدونیک بستر آن می شوند. This leads to diminished eicosanoid production. این منجر به کاهش تولید ایکوزانوئید می شود. The cyclooxygenase (both COX-1 and COX-2) expression is also suppressed, potentiating the effect. بیان سیکلوکسیژناز (COX-1 و COX-2) نیز سرکوب شده است و اثر را تقویت می کند. In other words, the two main products in inflammation Prostaglandins and Leukotrienes are inhibited by the action of Glucocorticoids. به عبارت دیگر ، دو محصول اصلی در التهاب Prostaglandins و Leukotrienes با عملکرد گلوکوکورتیکوئیدها مهار می شوند. Glucocorticoids also stimulate the lipocortin-1 escaping to the extracellular space, where it binds to the leukocyte membrane receptors and inhibits various inflammatory events: epithelial adhesion, emigration, chemotaxis, phagocytosis, respiratory burst and the release of various inflammatory mediators (lysosomal enzymes, cytokines, tissue plasminogen activator, chemokines etc.) from neutrophils, macrophages and mastocytes. گلوکوکورتیکوئیدها همچنین باعث فرار لیپوکورتین-1 به فضای خارج سلولی می شوند ، جایی که به گیرنده های غشای لکوسیتی متصل می شوند و وقایع التهابی مختلفی را مهار می کنند: چسبندگی اپیتلیال ، مهاجرت ، کموتاکسی ، فاگوسیتوز ، انفجار تنفسی و آزاد شدن واسطه های مختلف التهابی (آنزیم های لیزوزومی ، سیتوک) فعال کننده پلاسمینوژن بافتی ، شیمیوکین ها و غیره) از نوتروفیل ها ، ماکروفاژها و ماستوسیت ها. Additionally the immune system is suppressed by corticosteroids due to a decrease in the function of the lymphatic system, a reduction in immunoglobulin and complement concentrations, the precipitation of lymphocytopenia, and interference with antigen-antibody binding. علاوه بر این سیستم ایمنی بدن به دلیل کاهش عملکرد سیستم لنفاوی ، کاهش ایمونوگلوبولین و غلظت مکمل ها ، رسوب لنفوسیتوپنی و تداخل اتصال آنتی بادی آنتی بادی توسط کورتیکواستروئیدها سرکوب می شود.